Month: May 2017

ΤΡΩΩ, ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

Ο τρόπος λειτουργίας της λέσχης αποτελεί χρόνιο πρόβλημα στο ΠΑ.ΜΑΚ, καθώς οι κάρτες σίτισης μειώνονται χρόνο με το χρόνο με την φθηνή δικαιολογία της υποχρηματοδότησης του πανεπιστημίου. Ενημερωτικά σύμφωνα με περσινά δεδομένα ο προβλεπόμενος αριθμός καρτών σίτισης ανέρχονται περίπου στις 3.000, ωστόσο δόθηκαν μόνο 2.000 εξαιρώντας ολοκληρωτικά τα οικονομικά κριτήρια, και δεδομένου ότι οι ενεργοί φοιτητές αγγίζουν τους 10.000. Η μπίζνα λοιπόν, που έχει ανοίξει ο Χούτος στο ΠΑ.ΜΑΚ, λειτουργεί ως ένα ακόμη γρανάζι στο καπιταλιστικό σύστημα του πανεπιστημίου, εκμεταλλευόμενη τη βασική ανάγκη της σίτισης για να αισχροκερδεί.
Λαμβάνοντας υπόψη τη συνεχή αδιαφορία και τις αυθαιρεσίες της πρυτανείας στο ζήτημα, τη Δευτέρα 21/3 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στην λέσχη του ΠΑ.ΜΑΚ, με στόχο τη διακοπή του ελέγχου και την ελεύθερη πρόσβαση όλων των φοιτητών/-τριών και μη, καθώς η σίτιση είναι δικαίωμα όλων και όχι προνόμιο των λίγων. Παρά την μεγάλη ανταπόκριση που είχαμε στο κάλεσμα (30+ άτομα) δεν έλειψαν οι εντάσεις, καθώς το τσιράκι του Χούτου δε δίστασε να σαμποτάρει την παρέμβαση πιέζοντας τους υπαλλήλους να κλείσουν τις διανομές, αλλά και στρέφοντας τους φοιτητές που βρίσκονταν στην ουρά εναντίον μας.Μέσα σε ένα κλίμα αδιαφορίας και εγωκεντρισμού κάποιων φοιτητών, ανάλογη στάση κράτησε και η “Φοιτητική Μέριμνα” μεταθέτοντας τις ευθύνες της στους ανωτέρους της και δηλώνοντας πως έχει απλά ρόλο εντολοδόχου.
Έτσι, αντιστεκόμενοι στη σαπίλα του Χούτου και την υποβάθμιση του πανεπιστημίου, μέσω της στέρησης βασικών δικαιωμάτων, επιλέγουμε να δημιουργήσουμε ρωγμές στο καθεστώς ελέγχου και στη νοοτροπία “κοιτάω την πάρτη μου”, δείχνοντας κάρτα σίτισης ή πληρώνοντας το απαιτούμενο αντίτιμο. Πέρασε όμως πια ο καιρός των ιδεών και ήρθε ο καιρός των γεγονότων και των πράξεων.

ΣΚΕΨΟΥ, ΔΡΑΣΕ, ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ-ΑΥΤΟΝΟΜΑ-ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΑ

Αυτόνομο Σχήμα ΠΑ.ΜΑΚ

« Κύριε όργανο, μπορώ να περάσω; »

.. για την παρουσία μπάτσων στο χώρο του Πα.Μακ.

για ενημέρωση..

Στις 4/4/2017 , όσοι βρέθηκαν στο χώρο του ΠΑΜΑΚ, αντίκρισαν μια πρωτόγνωρη εικόνα: αστυνομική κλούβα στην Εγνατία και μπάτσοι, περιμετρικά και μέσα στον προαύλιο χώρο του πανεπιστημίου και στις εισόδους. Αυτούς, κάλεσε ο πρύτανης Αχιλλέας Ζαπράνης, με αφορμή τα γεγονότα της Δευτέρας (3/4) , δηλαδή της παρέμβασης που πραγματοποίησε αλληλέγγυος προς τους μετανάστες κόσμος, στο συνέδριο με θέμα «Διαστάσεις του προσφυγικού ζητήματος και της ανθρωπιστικής κρίσης – Διάλογος για τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο και των δικαιούχων διεθνούς προστασίας». Όλα αυτά με σκοπό την παροχή «προστασίας» , προκειμένου να διεξαχθεί «ομαλά» η δεύτερη εκδήλωση του συνεδρίου , με θέμα «Η Τέχνη αποτυπώνει τον μετανάστη» και όπως ο ίδιος δήλωσε, με σκοπό «την διασφάλιση όχι μόνον του δημόσιου χώρου αλλά και της ζωής των φοιτητών.»
Μετά από εντολή του Α. Ζαπράνη , οι μπάτσοι πραγματοποιούσαν face control, απαιτώντας από τους φοιτητές την επίδειξη πάσο, προκειμένου να εισέλθουν στο πανεπιστήμιο. Όπως ήταν φυσικό, πολλοί από αυτούς που βρίσκονταν εκεί, αντέδρασαν αποκλείοντας την κεντρική είσοδο, απαιτώντας την απομάκρυνσή τους. Τότε ο πρύτανης έδωσε επιπλέον εντολές στους μπάτσους, να σπάσουν τον αποκλεισμό, με αποτέλεσμα σπρωξίματα, βρισιές και μικροχτυπήματα.

άλλες μικρές ιστορίες… για αγρίους
Οι δηλώσεις και οι ενέργειες του πρύτανη για το περιστατικό που έλαβε χώρα στις 4/4, αποτυπώνει την όλη κατάσταση που επικρατεί στο ΠΑΜΑΚ αυτή τη στιγμή. Ο Α. Ζαπράνης, όσο καιρό χρίζεται του αξιώματος του πρύτανη, προσπαθεί να χτίσει ένα τέτοιο καθεστώς στο ΠΑΜΑΚ, όπου οτιδήποτε ριζοσπαστικό προκύπτει, πάντα να φιλτράρεται και να καταστέλλεται, όπως για παράδειγμα τα σαμποτάζ των Γενικών Συνελεύσεων (κλειδώματα αμφιθεάτρων, προσωρινές διακοπές ρεύματος), ακόμα και των συζητήσεων των επιμέρους τμημάτων του πανεπιστημίου. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η απαγόρευση της διεξαγωγής της συνέλευσης των Ειδικών Παιδαγωγών (φοιτητριών και μη) σχετικά με την διεκδίκηση βασικών επαγγελματικών δικαιωμάτων τους, με τον ίδιο τον πρύτανη να δηλώνει πως «δεν θα κάνετε συνέλευση μέσα στο πανεπιστήμιό μου». Προς πληροφόρηση, παρά την δήλωση αυτή, ο κόσμος μαζεύτηκε την Παρασκευή 31/3, και πραγματοποίησε παρέμβαση σε μάθημα του Προέδρου του Τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής, Ιωάννη Αγαλιώτη, διαμαρτυρόμενος για απάθεια και έλλειψη στήριξης. Σαν απάντηση σε αυτό, και πάντα στο πλαίσιο της πολιτικής που υπαγορεύουν οι πρυτανικές αρχές, στάλθηκε στους φοιτητές mail με την καταγγελία του ίδιου του προέδρου τμήματος προς τους φοιτητές για την «υπεράσπιση της θιγόμενης τιμής και αξιοπρέπειάς του», υπογεγραμμένη, φυσικά, απ΄όλο ανεξαιρέτως το ακαδημαϊκό προσωπικό του τμήματος.
Οι καταγγελίες σε φοιτητές δεν μας εκπλήσσουν, αφού μετά από εκδήλωση αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης μεταναστριών και προσφύγων, που πραγματοποιήθηκε στις 5/10/2015, οι πρυτανικές αρχές μήνυσαν την ομάδα των διοργανωτών. Η αντιμεταναστευτική αυτή στάση, όμως, έρχεται σε αντίφαση με την πρόσφατη διοργάνωση συνεδρίων και εκδηλώσεων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων. Φάσκει και αντιφάσκει (;).
Προφανώς, ο πρύτανης, επιδιώκει μια κατάσταση, όπου τα πάντα και οι πάντες θα ελέγχονται από τον ίδιο. Μια κατάσταση εξαίρεσης, την οποία ο ίδιος καταφέρνει και την εφαρμόζει, επικαλούμενος πάντα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των φοιτητών. Παρουσιαζόμενος, λοιπόν, σαν αρμόδιος και ειδήμων για το οτιδήποτε συμβαίνει στο πανεπιστήμιο, υποστηρίζει πως δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση σε οποιοδήποτε θέμα κι αν προκύπτει ανά καιρούς, πέρα από αυτήν που προτείνει ο ίδιος. Ο Ζαπράνης, λοιπόν, μια φιγούρα που δηλώνει δημόσια πως «το πανεπιστημιακό άσυλο δεν είχε λόγο ύπαρξης ποτέ», και η τόσο χαρακτηριστική συμπεριφορά, τακτική και πολιτική του, μάλλον επικροτούνται και από την κυβέρνηση, αφού η σιωπή της τελευταίας και οι εντολές του παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα τα ΜΑΤ να μπουκάρουν στο πανεπιστήμιο και να χτυπούν φοιτητές.

για μας ..
Όλη αυτή η πολιτική διαχείριση από πλευράς των πρυτανικών αρχών μας βρίσκει αντίθετους. Έχουμε την ανάγκη να υπάρχουμε, να δρούμε, να δημιουργούμε και να διεκδικούμε και επειδή η επιβεβλημένη πανεπιστημιακή συνθήκη μας καταστέλλει, συλλογικοποιούμε τις αρνήσεις σε αυτήν.
Στον εσωτερικευμένο ανταγωνισμό μέσα στο πανεπιστήμιο, προτάσσουμε την αλληλεγγύη μας. Επιλέγουμε τις αδιαμεσολάβητες και οριζόντιες διαδικασίες, στην βάση της αυτονομίας και της ισότητας, ορίζοντας οι ίδιες/ίδιοι τους τρόπους και τα μέσα αντίστασής μας και επαναπροσδιορίζοντάς τα, μέσα από τις μεταξύ μας ζυμώσεις και σχέσεις.

Αυτόνομο Σχήμα
Πα.Μακ.

ΠΑ.ΜΑΚ. : ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ …

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το τσίρκο των εκλογών συνεχίζεται με το ΠΑ.ΜΑΚ. να διεκδικεί τα πρωτεία της εκλογικής φιέστας, διακοσμούμενο από εκλογικές αφίσες και πανό. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που θα θυμηθείς ότι εκτός από φοιτητής είσαι και πολιτικό ον και πως η ψήφος σου θα κατοχυρώσει τις δημοκρατικές αρχές, ενώ παράλληλα τα τσιράκια των κομμάτων σε πείθουν πως είναι “σωτήρες” και πως η αντιπροσώπευση αποτελεί πανάκεια για όλα σου τα προβλήματα, εντός και εκτός του πανεπιστημίου.

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα της πλάνης της αντιπροσώπευσης αποτελεί η πανεπιστημιακή κοινότητα του ΠΑ.ΜΑΚ., της οποίας το μεγαλύτερο μέρος φαίνεται να απέχει τρομακτικά από οποιαδήποτε συνειδητοποίηση των φοιτητικών ζητημάτων, με μερικά παραδείγματα την σίτιση, την στέγαση και την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Το ΠΑ.ΜΑΚ.έχει μετατραπεί σε ένα αχανές εκλογικό κέντρο και έρμαιο των κομμάτων. Ως καθρέφτης αυτού, ο ενιαίος φοιτητικός σύλλογος, αποτελεί αλισβερίσι των παρατάξεων, με τους τραμπούκους της ΔΑΠ να κρατούν τα ηνία μιας κίβδηλης αυτοδυναμίας. Και γιατί κίβδηλης; Γιατί από τους περίπου 10.000 φοιτητές , συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία μόλις οι 2.300 .

Παράλληλα, οι πρυτανικές αρχές κινούμενες σε κοινή κατεύθυνση με την ΔΑΠ, προάγουν μια πολιτική, που έχει ως στόχο την αποπολιτικοποίηση και αδρανοποίηση του φοιτητικού σώματος. Ως αφετηρία και βάση, το αφήγημα «δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική» (ΤΙΝΑ), βρίσκει άμεση εφαρμογή στο ΠΑ.ΜΑΚ. : Η πρυτανεία, παρουσιαζόμενη ως η μοναδική αρμόδια για την εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του πανεπιστημίου, φαίνεται να επιδιώκει μια στείρα πανεπιστημιακή συνθήκη, τυφλά κι απόλυτα προσανατολισμένη στο «πάρε το πτυχίο σου, να τελειώνεις!». Άλλωστε όπως ο ίδιος ο πρύτανης έχει δηλώσει « οι φοιτητές του ΠΑΜΑΚ είναι προσηλωμένοι στο κύριο έργο τους, την ολοκλήρωση των σπουδών τους». Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής βιώνουμε και σαμποτάζ γενικών συνελεύσεων, με κλειδώματα αμφιθεάτρων και προσωρινές διακοπές ρεύματος. Φέτος, είδαμε και την απαγόρευση της διεξαγωγής της συνέλευσης φοιτητριών και αναπληρωτών της Ειδικής Αγωγής, που σχετιζόταν με την υποβάθμιση του βασικού πτυχίου τους.

Ποια, λοιπόν, δημοκρατία επικαλείται συνεχώς ο πρύτανης;
… λογική ανάθεσης, κίβδηλες αυτοδυναμίες κομματικών παρατάξεων, διαρκής καθοδήγηση και εθελοτυφλία ακαδημαϊκού προσωπικού, συνθέτουν όλα μαζί ένα πανεπιστημιακό τοπίο από το οποίο εκλείπουν η όποια δημιουργική έκφραση και κοινωνικοπολιτική δράση.
Επειδή, όλα αυτά τα προβλήματα, εντός κι εκτός του πανεπιστημίου, μας ταλανίζουν και μας καταστέλλουν και επειδή κανένας διαμεσολαβητής, είτε με τη μορφή παράταξης είτε ως αντιπροσωπευτικός θεσμός, δεν μας εκφράζει,αντιστεκόμαστε στην αντιμετώπισή μας ως άβουλα όντα, δίχως λόγο και πολιτική συνείδηση, και απέχουμε συνειδητά από τις εκλογές, με βασική πεποίθηση πως κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τα προβλήματά μας εκτός από εμάς. Συλλογικοποιώντας τις αρνήσεις μας στις αυθαιρεσίες πρυτανικών αρχών και κομματικών παρατάξεων και σε μια πανεπιστημιακή καθημερινότητα, που θέλει τον καθένα από εμάς να κοιτά την πάρτη του, επιλέγουμε να συναντιόμαστε στο πανεπιστήμιο στοχεύοντας στην επανοικειοποίησή του, να λειτουργούμε αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά και να δρούμε αυτόνομα και συλλογικά μέσα από οριζόντιες διαδικασίες.

Αυτόνομο Σχήμα ΠΑ.ΜΑΚ.

(ανοιχτό σχήμα κάθε Παρασκευή , 15.00.
Συνάντηση στην πίσω είσοδο.)

e-mail επικοινωνίας: autonomopamak@espiv.net

Ενώ εσύ κοιμόσουν, το πανεπιστήμιο … δεν άλλαζε.

Δεύτερη φορά αριστερά και η κοινωνία μας σφυροκοπάται από μια σειρά πολιτικών “λιτότητας,” οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την εξαθλίωσή της και την κατακρεούργηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η υποβάθμιση των ζωών μας συνεχίζεται με μειώσεις μισθών, αύξηση του κόστους ζωής (αυξήσεις του ΦΠΑ σε είδη καθημερινής ανάγκης όπως τρόφιμα, εισιτήρια ΜΜΜ κ.ά.) και σταδιακή ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και εμπορευματοποίηση αγαθών.

Η ανικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί τα κοινωνικά προβλήματα αντανακλάται και στο χώρο της παιδείας. Όπως λοιπόν σε κάθε πανεπιστήμιο , έτσι και στο ΠΑΜΑΚ το εύρος των προβλημάτων κειμένεται ανάλογα με την σχολή, από την έλλειψη καθηγητών ή χώρων διδασκαλίας έως την ανεπάρκεια στέγασης και σίτισης των φοιτητών, αλλά και την υφαρπαγή χρημάτων κονδυλίων από ανώτερα διοικητικά στελέχη, όλα προερχόμενα από την γενικότερη απαξίωση και υποχρηματοδότηση της παιδείας από το κράτος. Συγκεκριμένα, σχετικά με το ζήτημα της σίτισης , χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι ο Χούτος έχει ανοίξει μπίζνα εστιατορίου, δίνοντας φέτος μόλις 1893 κάρτες σίτισης (από τις 3000 χρηματοδοτούμενες) στις ειδικές κατηγορίες, εξαιρώντας ολοκληρωτικά τα εισοδηματικά κριτήρια και παράλληλα χρεώνοντας το ημερήσιο γεύμα 3.5 ευρώ για όλους τους άλλους.

Κλείνοντας, όλα αυτά τα προβλήματα, εντός κι εκτός του πανεπιστημίου, μας ταλανίζουν και μας καταστέλλουν, κι επειδή κανένας διαμεσολαβητής, είτε με τη μορφή παράταξης είτε ως αντιπροσωπευτικός θεσμός, δεν μας εκφράζει, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην δημιουργία αυτόνομου σχήματος, με βασική πεποίθηση πως κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τα προβλήματά μας εκτός από εμάς. Απέναντι λοιπόν στις αυθαιρεσίες πρυτανικών αρχών και κομματικών παρατάξεων, επιλέγουμε να οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά και να δρούμε αυτόνομα και συλλογικά μέσα από οριζόντιες διαδικασίες.

Καλούμε, όποιον/-α θέλει να συμμετέχει, κάθε Παρασκευή στις 15:00 στην πίσω εισόδου του Πα.Μακ.

ΣΚΕΨΟΥ, ΔΡΑΣΕ, ΟΡΓΑΝΩΣΟΥ
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ – ΑΥΤΟΝΟΜΑ– ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΑ

Αυτόνομο Σχήμα ΠΑ.ΜΑΚ.